Gedicht over corona-eenzaamheid
MG20620 corona eenzaamheid
Als je beland bent
In sociaal isolement
Je ziel louter leeg
Hunkert een oude kracht
Die zuigt, trekt, wacht
Opdat de zinloosheid van je bestaan
In de dood betekenis kreeg
Maar dan, banaliteiten
Schuldgevoel, zelfwijten
Eindelijk het bitterzoet
Wanneer jou kracht die stille wens ontsteeg
Eenmaal uit de catatonie, zet je een pas
En begint maar weer aan de afwas
Je gedachten, gelijk de fles dreft
Zijn leeg
Vind ik leuk:
Like Laden...
Auteur: Mascha Gesthuizen - auteur
Mascha Gesthuizen werd geboren in een klein dorp aan de Waal. Terwijl ze langs de oever fietste op weg naar school, verzon zij al verhalen.
Mascha werkte tot 2014 als huisarts in haar eigen praktijk in de Achterhoek. Daarna startte zij met een opleiding aan de Schrijversacademie. Regelmatig trekt zij met haar hond het bos in om met een scherpe verhaallijn of een bijzonder plot thuis te komen.
In mei 2018 is haar debuutroman 'Halverwege het einde' door Futuro Uitgevers uitgebracht. Momenteel schrijft zij aan haar tweede roman.
Toon alle berichten van Mascha Gesthuizen - auteur
Een leeg hoofd kan zo lekker zijn…. Het geeft kracht om op te staan en rust om te genieten van het leven.
LikeLike
Zeker. Vanuit de leegheid ontspruit creativiteit, liefde en initiatief. Vanuit het niets kan het alleen maar meer worden.
LikeLike