Niet verwacht
Toch in nood
Over ’s mens
Absolute dood
Welke vorm
Van voortbestaan
Moet men straks
Zelf aangaan
En enger nog:
Hoe
Is ‘s mens weg
Er naartoe?
Vrees de dood
Noch het sterven
De angst zelf
Zal onze pret bederven
Als de dood ons scheidt
Categorie: gedichten
Zo simpel
Een gedachte om bij stil te staan
Wees goed voor de aarde
En de aarde is goed voor jou
Eerder leeg
Gedicht over corona-eenzaamheid
MG20620 corona eenzaamheid
Als je beland bent
In sociaal isolement
Je ziel louter leeg
Hunkert een oude kracht
Die zuigt, trekt, wacht
Opdat de zinloosheid van je bestaan
In de dood betekenis kreeg
Maar dan, banaliteiten
Schuldgevoel, zelfwijten
Eindelijk het bitterzoet
Wanneer jou kracht die stille wens ontsteeg
Eenmaal uit de catatonie, zet je een pas
En begint maar weer aan de afwas
Je gedachten, gelijk de fles dreft
Zijn leeg
Gaan
Als schrijven en wandelen je enige bijdrage is aan de maatschappij
Het huishouden je enige nut voor je gezin
Als de mensen om je heen je zo irritant vinden
Dat je steeds monddood gemaakt wordt
Omdat ze het niet meer op kunnen brengen
Naar je te luisteren om je te kunnen begrijpen
Als je denkt: wat doe ik hier?
Hoe bijdragend is mijn bestaan?
Kan ik dan niet beter gaan?
Runningtherapie
Run in therapie
Therapie run
Run ren ben
Ik voel weer
Wie ik ben
Ik voel weer
Helder hoofd
Precies zoals beloofd
2019104MG
Ga anders samen een taartje eten!
Gedicht over het beleven van een conflict
5 september 2019
Als dingen niet goed zitten
Reageer ik zelden primair
Emoties worden geblokt
Of zijn totaal afwezig
Ik reageer rationeel
Val terug op afspraken
Gewoontes
Ervaringen zoals ik denk dat ze zijn
Herinneringen raken door de tijd gekleurd
Stemmen niet meer overeen met de werkelijkheid
Ik leef in het verleden
Ik ben niet meegegroeid
Dat is onwenselijk en zelfs storend
Een storend sujet
De kleur van mijn gevoel
Is de doordruk van mijn perceptie
Niet per se de waarheid
De pijn van de kramp waarin ik schiet
Als ik gemaakte keuzes toelicht
Verdedig
Blikken schieten heen en weer
Ik spreek Chinees
Er is geen enkele herkenning van wat ik zeg
Hier zijn we elkaar dus totaal kwijt geraakt
Mijn hoofd in een 24-uurs race
Honderden discussies voer ik in gedachte
Het ebt niet weg
Natuurlijk niet
Ik voel me verraden, incapabel en tot last
Het gevolg van mijn interpretatie
Toch: het voelt zoals het voelt
Ik ben gek
Ik hoor hier niet te zijn
Onder te zware lucht
Achter me, zonder het op te merken
Haalt het me in, neemt bezit
Dwingend voegt het de dingen
Naar eigen inzicht, streng
Het gaat me beperken
Beklemmend, gevangen in de cocon
Niet sterk genoeg om uit te breken
Capituleren is wat ik doe
Het is immers het enige dat rest
Overdenkend hoe de weg naar patronen deze keer begon
Kleuren dringen binnen, het gevoel vertalend
Eerst verfijnd kleurrijk, dan donker gekras
De optionele zwarte streep trekt,
zoals dat waar hij voor staat
Onder een te zware lucht, mijn hoofd malend
In mijn cocon breekt het besef door
Ik heb me weer laten vangen
Nog steeds leer ik niets
Over de betekenis van signalen
En hoe weinig ik me eraan stoor
Ik breek door het gat
Dat het besef in het cocon heeft gemaakt
Ik leef, schrijf, geniet, ik voel dat ik leef
Misschien onthou ik ooit,
hoe het met signalering ook weer zat
Afscheid
Gedicht over afscheid
Moe
Pijnlijk lijf
Niet te bestijgen treden
Vertrokken
Mijn kind
Losgeweekt
Toegedekt gevoel
Wetende
Oneindig verdriet
Verlies
Vertrek
Loslaten
Ik huil niet
Alleen
Schraal
Kaal
Minder mijn
6619MGvJ
Als het einde nadert
Dit jaar vallen de Week van de Psychiatrie en de Boekenweek (bijna) samen. Hoe mooi komt dit samen in mijn roman ‘Halverwege het einde!’ En omdat al het goede in drieën komt, maken we er natuurlijk een mooie aanbieding van. Daarom deze hele week het eBook voor slechts 2,99.
Nog twee dagen resteerde
De laatste twee dagen van je leven
We wisten het niet
Maar het is om het even
We zochten naar gedichten
Teksten voor je laatste dag
De grootheid etaleren
In een eenvoudig gedag
Rust en vrede op die momenten
Liefhebben het gevoel
Afscheid nemen
Was achteraf gezien het doel
De dagen passeerden
Het einde van de week
Je laatste nacht kwam
Jij, die nog een laatste maal keek
41114MG
Als het einde nadert…
schreef ik ter nagedachtenis aan mijn vader, maar draag ik vandaag op aan onze vriend en zakenrelatie HG.
Tijd voor een actie
Dit jaar vallen de Week van de Psychiatrie en de Boekenweek (bijna) samen. Hoe mooi komt dit samen in mijn roman ‘Halverwege het einde!’ En omdat al het goede in drieën komt, maken we er natuurlijk een mooie aanbieding van. Daarom deze hele week het eBook voor slechts 2,99.
Bestellen doe je bij
https://www.libris.nl/boek/?authortitle=mascha-gesthuizen/halverwege-het-einde–9789492939111
http://www.ako.nl/product/9789492939111/halverwege-het-einde/
https://www.bruna.nl/boeken/halverwege-het-einde-9789492939111
En vele andere online boekhandels.
Als iemand het doet
De week van de psychiatrie en de boekenweek vallen dit jaar samen. Een mooier moment om Halverwege het einde te lezen, kun je je niet voorstellen.
Opdat wij niet vergeten wie we zijn, hoe we zijn en waarom we zijn
Waar we zijn
Als een spiegel is soms
De keus die iemand maakt
Waarbij heel af en toe
Iets fundamenteels wordt geraakt
De gevolgen daarna
Kunnen heel verschillend zijn
Maar levensveranderend
Voor eeuwig
I.M. H 5 mei 2012-5 mei 2018 MG
Dit jaar vallen de Week van de Psychiatrie en de Boekenweek (bijna) samen. Hoe mooi komt dit samen in mijn roman ‘Halverwege het einde!’ En omdat al het goede in drieën komt, maken we er natuurlijk een mooie aanbieding van. Daarom deze hele week het eBook voor slechts 2,99.
Bestellen doe je bij
https://www.libris.nl/boek/?authortitle=mascha-gesthuizen/halverwege-het-einde–9789492939111
http://www.ako.nl/product/9789492939111/halverwege-het-einde/
https://www.bruna.nl/boeken/halverwege-het-einde-9789492939111
En vele andere online boekhandels.
